Daniel Brouwer

Monteur Louwman Mercedes-Benz Bedrijfswagens, Breda

“Als het lukt de klacht te verhelpen en de klant tevreden is, kan ik daar nog de hele dag van genieten”

al 23 jaar in het vak

Reizigers werden gek van deze deur. Op weg naar Spanje was hij op de snelweg continu aan het fluiten. De deur sloot niet goed aan op het rubber. Er zat maar een klein kiertje tussen, maar als de wind erop staat, geeft dat een ontiegelijk lawaai.

Ik stel de deur nu opnieuw af. Dat is een technische uitdaging, omdat het specifiek werk is. Ik kijk er nu al naar uit om de bus terug te rijden naar de opdrachtgever. Als het lukt de klacht te verhelpen en de klant tevreden is, kan ik daar nog de hele dag van genieten.

23 jaar werk ik nu bij Mercedes-Benz Rüttchen in Breda. Als 16-jarige jongen kwam ik iedere dag, door wind en weer, met mijn brommer hiernaartoe gereden. Mijn brommerrijbewijs is overigens het enige rijbewijs dat ik niet heb. Toen ik mijn grootrijbewijs net had, voelde ik me King of the Road. Na verloop van tijd nam dit gevoel helaas af; rijden in zo’n auto hoort nu bij het vak.

“Fysieke inspanning verrichten vind ik heerlijk, vergelijk het met een zware work-out in een fitnesscentrum”

voldaan gevoel

Ik heb de lts gedaan. Ben begonnen met bestelbusjes, daarna mocht ik verder met het zwaardere werk: vrachtwagens. Dat sprak me erg aan, omdat je voelt wat je in je handen vasthebt. Als ik hard gewerkt heb, echt lichamelijk vermoeid ben, krijg ik een voldaan gevoel. Fysieke inspanning verrichten vind ik heerlijk, vergelijk het met een zware work-out in een fitnesscentrum.

Soms is een klus te zwaar, dan werken we er met meerdere mensen aan, bijvoorbeeld als we een nieuwe motor in een touringcar moeten zetten. Dat is een grote klus van wel twee weken, te zwaar om in je eentje uit te voeren. Helaas komt dat niet vaak voor. Vakantiebussen zoals deze rijden makkelijk drie ton in een jaar. Zo’n motor moet toch wel anderhalf miljoen kilometer aan kunnen zonder op grote, technische problemen te stuiten.

Wat ik nu aan het doen ben, is het subtielere werk. Een deur heeft vier hoeken, is rechthoekig. Alle hoeken moeten netjes in de invallen sluiten, en toch goed opengaan. Dit mechanische handwerk is lastig. Het heeft echt ‘vingers’, zoals wij dat noemen.

Zo’n deur met een probleem is leuk. Er zit zowel mechanica als elektronica in. Je weet niet direct waar het probleem zit. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Om erachter te komen waar de fout zit, volg ik verschillende stappen: als eerste zorg ik ervoor dat de deur drukloos wordt, de deur werkt namelijk op luchtdruk. Daarna controleer ik de mechanische onderdelen. Zijn die in orde, dan kijk ik naar de speling. Als ik de speld nog steeds niet heb gevonden, controleer ik of de deur recht in het portaal hangt. Vaak zit daar de fout. Kijk, ook nu hangt de deur iets uit het lood.

Nadat ik hem gerepareerd heb, stel ik hem perfect af. De deur hangt aan twee parallelle stangen die ik op lengte stel met een paar moeren. Dat bepaalt hoe de deur in het portaal hangt. Hij moet perfect vlak hangen. Dat laatste vergt concentratie en geduld. Niet erg, ik ben een perfectionist.

Ik vind trouwens ook dat je in mijn vak een perfectionist moet zijn. Want als een bus stilvalt, is niet alleen de chauffeur de dupe, maar kunnen ook de klanten niet meer naar hun vakantieadres. Wat ik doe moet in een keer goed zijn. Net als een topsporter: ik heb één keer de kans, daarna gaat de bus de weg weer op. Boven alles moet de opdrachtgever tevreden zijn, hij betaalt uiteindelijk mijn boterham.

Straks, als ik klaar ben met deze klus, breng ik de bus gewassen terug naar de klant. Wanneer ik de bus terugrijd, heb ik een voldaan gevoel: ik heb de speld in de hooiberg gevonden. En de bus fluit niet meer.

Bij Louwman Group zijn we altijd onderweg naar morgen. Niets is zo spannend als de volgende stap die je zet. Kom je ook verder?

Vacatures 168

Bij Louwman Group zijn we altijd onderweg naar morgen. Niets is zo spannend als de volgende stap die je zet. Kom je ook verder?

Vacatures 168